Każdy z nas, strzelców, pamięta to uczucie, gdy po pierwszym w życiu strzelaniu nie mogliśmy się doczekać kolejnej mozliwości wzięcia broni do ręki i oddawania kolejnych, i kolejnych, i kolejnych strzałów. W naszym wypadku, to uczucie jest tak silne i wciąż żywe, że chcemy na strzelnicy bywać najczęściej jak to tylko jest możliwe.

Co więcej, udało nam się zaszczepić ten bakcyl sporej grupie ludzi, którzy dzisiaj już też (jak my)  nie wyobrażają sobie życia bez zapachu prochu, ekscytacji towarzyszącej strzałom, radości że treningi przynoszą oczekiwane rezultaty.